IBERIA
Een Spaanse trilogie
Lezing 1 (20 juni)
JORDI SAVALL - Schets van een veelzijdig musicus
Weinig musici hebben zo’n bijzonder stempel gedrukt op de ‘renaissance van de oude muziek’ als de Catalaan Jordi Savall, gambist, dirigent en schatgraver. Hij geldt als een van de pioniers die de eeuwenlang verborgen schatten uit met name de Spaanse muziekcultuur weer tot klinken heeft gebracht. Daarmee kwam ook de ongekende culturele rijkdom van ‘Iberia’ weer tot leven, van de Moorse sferen uit ‘Al-Andalus’ tot aan de klankkleuren van Catalonië en Galicië. Zijn horizon zou uiteindelijk reiken tot vele andere muziekculturen in Europa én de Oriënt.
Mede dankzij Savall is ook de viola da gamba weer terug van weggeweest, net als de schitterende muziek die componisten uit diverse Europese landen voor het instrument schreven. De lezing geeft een veelzijdig en warm portret van de man die (mocht deze bestaan) topkandidaat zou zijn voor de nobelprijs voor de muziek.
Lezing 2 (27 juni)
SPAANSE SCHETSEN – Een kleurrijke impressie
Wanneer we denken aan ‘Spaanse schetsen’ dan gaan de gedachten al snel uit naar grote schilders als Velasquez, Goya, Dali en natuurlijk Picasso. Maar kunnen we Spanje ook schetsen aan de hand van muzikale verbeelding? Lange tijd bleef veel muziek uit Spanje ‘verborgen’ voor Europa, geïsoleerd als het land lange tijd was achter de Pyreneeën. Rond 1900 veranderde dat echter toen enkele van de beste Spaanse componisten hun licht o.a. gingen opsteken in Parijs. In deze lezing horen we de kleuren en sferen van ‘Iberia’ met werken die diverse streken van het land tot klinken brengen uit de pennen van de Spanjaarden Albéniz en Rodrigo en van Ravel, de Franse klankmagiër met Baskische wortels.
Lezing 3 (4 juli)
DE FALLA: ‘EL SOMBRERO DE TRES PICOS’ – Een Spaans Dansfeest
Manuel de Falla wordt beschouwd als een van de belangrijkste Spaanse componisten van de 20e eeuw. Hij vormde zijn muzikale talent in Madrid én in Parijs, wat hem vertrouwd maakte met de muzikale wortels uit de diverse Spaanse streken maar ook met de impressionistische klankschilderingen van o.a. Debussy en Ravel.
Zijn ballet ‘El Sombrero de Tres Picos’ (‘De Driehoekige Hoed’) uit 1917/1919 geldt als een van de mooiste composities waarin diverse Spaanse dansen briljant zijn georkestreerd. Zijn samenwerking met de vermaarde Russische impresario Diaghilev en de grote Picasso kon niet anders dan leiden naar een werk dat in klank, beeld en dans de harten blijft veroveren.
De lezing bestaat uit een inleiding en een volbloed Spaanse enscenering van het ballet.